打柴的老翁。
引唐•沉佺期 《入少密溪》诗:“游鱼瞥瞥双钓童,伐木丁丁一樵叟。”唐•王昌龄 《题灞池》诗之一:“世事不復论,悲歌和樵叟。”清•李渔 《闲情偶寄·种植·桃》:“所谓‘桃腮’、‘桃靨’者,皆指天然未接之桃……此种不得於名园,不得於胜地,惟乡村篱落之间,牧童、樵叟所居之地,能富有之。”
唐 沈佺期 《入少密溪》诗:“游鱼瞥瞥双钓童,伐木丁丁一樵叟。” 唐 王昌龄 《题灞池》诗之一:“世事不复论,悲歌和樵叟。” 清 李渔 《闲情偶寄·种植·桃》:“所谓‘桃腮’、‘桃靥’者,皆指天然未接之桃……此种不得於名园,不得於胜地,惟乡村篱落之间,牧童、樵叟所居之地,能富有之。”
樵 [ qiáo ] 1. 柴,散木。 如 樵苏(柴草,亦指打柴割草)。采樵。 2. 打柴。 如 樵夫。樵客。 3. 古同“谯”,谯楼。 [更多解释]
叟 [ sǒu ] 1. 年老的男人。 如 老叟。童叟无欺。 [更多解释]
qiáo fū
qiáo căi
qiáo chàng
qiáo chē
qiáo chú
qiáo cuàn
qiáo dān
qiáo dí
qiáo fēng
qiáo fú
qiáo fù
qiáo fǔ
qiáo gē
qiáo gǔ
qiáo hăi
qiáo hàn
qiáo hù
qiáo jí
qiáo jiā
qiáo jìng
qiáo kē
qiáo kè
qiáo lóu
qiáo lù
qiáo lǚ
qiáo mén
qiáo méng
qiáo mǐ
qiáo mù
qiáo nǚ
qiáo ōu
qiáo pú
qiáo qīng
qiáo rén
qiáo shān
qiáo shè
qiáo shí
qiáo shì
qiáo shù
qiáo sǒu
qiáo sū
qiáo tàn
qiáo tóng
qiáo tóu
qiáo tú
qiáo wēng
qiáo xīn
qiáo yān
qiáo yǐn
qiáo yú
qiáo zhēng
căi qiáo
fù qiáo
lì qiáo
mù qiáo
nóng qiáo
sān qiáo
樵叟的拼音是:qiáo sǒu点击 图标播放樵叟的发音。
樵叟的意思是:打柴的老翁。